Bye bye Monster

Na 39.100 km

4 lekke banden

4300 liter diesel

1 gestolen achterruit

240 bloedhete of ijskoude nachten

1 gebroken echappement

5 oliewissels

1 nieuwe batterij

13 grensovergangen

2 alternatorreparaties

4800 meter hoogte

1 scheur in de voorruit

3 wegblokkades

0 accidenten

78 politie en legercontroles

3 nieuwe oliefilters

1 gecrashte zijspiegel

87 keer rechtercardan terugsteken

1 gelaste torsiestang

7243 kl*te vluchtheuvels

4 nieuwe schokdempers

3 keer op de boot

1 gescheurd scharnier

3 diefstallen

1 gebroken voorlicht

en ontelbare complimentjes kan Ons Monster op pensioen in Paraguay. Wat hebben we genoten van de vrijheid dat ons autootje ons geboden heeft. Geen weg was te hobbelig of ze bracht ons erheen. Na al onze mishandelingen verdienden we wel het knorrige ochtendhumeur waarmee ze ons de laatste tijd soms opzadelde, maar al bij al staat dat toch in de schaduw van al haar heldendaden. Deze middag werd ze voor een aalmoes verkocht aan een latino die er zeker nog veel plezier aan zal beleven.

Voor de rest waren onze dagen en nachten rustig in Paraguay, veel viel er niet te beleven in het België van Zuid-Amerika. Maar eigenlijk was de rust wel heel fijn om te bekomen van de honderden kilometers en om doodleuk boeken te lezen en films te kijken. We staken de grens over in zwaar regenweer dat de hoofdbanen herleidde tot een grote modderpoel, waar we ons tot groot vermaak van de douane dan ook in vastreden. We bezochten een nationaal park waar de enige wandeling een ommetje van 2km door een flauw bosje was, maar we konden er wel genieten van een supercamping met hete douches, helemaal voor ons alleen. We wisten niet wat we moesten verwachten toen we naar een Mennonieten-kolonie in Filadelfia gingen, maar dat bleek eigenlijk een saaie Duitse woonwijk te zijn met dure auto's en fletse pils.

Na een ritje door de doodse hoofdstad op zondag lieten we ons door de Lonely Planet overhalen om een kijkje te gaan nemen in het zuiden van Paraguay. In Encarnation, op de grens van Argentinië, was er echter ook geen lap te doen dus gingen we voor een wandeling naar de nabijgelegen ardennen, allez daar leek het toch heel sterk op. Alweer hadden we de boel voor ons alleen, dus profiteerden we van de ruimte en tijdelijke zon om onze auto uit te mesten en souvenirs te sorteren. Het resultaat was een kraaknette wagen die we vandaag zeer snel kwijt waren in Ciudad Del Este. Hier aan de grens is het Spaans veranderd in een zangerig taaltje dat ons veel zin heeft doen krijgen in het feest en de energie van Brazilië, dus morgen laten we ons naar de andere kan vervoeren en beleven we onze laatste 10 dagen avontuur!

Hoe krijg je een auto in 3 tassen?

Welkom in Paraguay

Rechte wegen door 'de groene hel'

Nationaal Park Enciso

Een grote slang

Twintig duizend voor 2 pintjes

Auto legen