donderdag 22 maart 2012

MieRo zonder wielen


Op onze eerste dag in Ecuador haastten we ons naar de bekende zondagsmarkt in Otovalo. Gelukkig kwamen we een beetje te laat toe en waren vele marktkramers reeds aan het opkramen want anders hadden we nog véél meer geld uitgegeven dan we nu op een half uur al deden. Naast de leuke souvenirs die we hier vonden, genoten we nog meer van de mooie gezichten van indiaanse vrouwen met veel juwelen en mannen met lange zwarte vlechten. ’s Avonds verkenden we een hanengevecht en daarna deelden Ross & Hannah hun passie voor street food met ons, maar liever geen kip-weduwe deze keer. We sloten de avond af met salsagedans tussen zowel moderne chica’s en traditionele natives.

Op onze weg naar Quito brachten we een teleurstellend bezoekje aan het ‘Mitad del Mundo’ monument. We keken al lang uit naar het moment waar we eens op de evenaar konden staan, van winter naar zomer springen en waar de toiletten in wijzerzin doorspoelen, maar deze toeristische trekpleister hadden we er niet bij in gedachten. Dan maar naar Quito, daar schreven de boeken tenminste mooie dingen over. Na twee dagen in de hoofdstad rondpieren hadden we daar toch mooi genoeg van. Overal zwarte smog en weinig te merken van de vriendelijkheid die we op onze eerste dag ervaarden, big cities – not our cup of tea. Even binnenglippen in een hostel voor een gratis douche, en nog wat lekkere/goedkope Ceviche eten op de markt en we waren met z’n vieren weer op weg. Eigenlijk zouden we in Quito afscheid nemen van onze Engelse vrienden, maar ze lieten graag overhalen om met ons (en vier andere eerder ontmoette vrienden) naar Baños te gaan.

Baños was wel helemaal ons ding, een dorp aan de rand van een actieve vulkaan waar elke dag een ander avontuur op de loer lag. Eindelijk vonden we crossers op twee wielen, en met de anderen op quads in ons zog verkenden we de hellingen van de vulkaan. Onverwacht steile en kronkelige modderbaantjes bleken voor aspirant-motard Miet geen probleem en onze glimlach paste nauwelijks onder onze helmen. Dezelfde namiddag sprong Robin eens van een 120 meter hoge brug, gelukkig met een touw rond zijn middel. Toen we daar het filmpje achteraf van bekeken leek het wel eerder dat hij na de drie tellen in zwijm viel van het springplankje… In Baños mag geen enkele dag zonder kick voorbijgaan dus snoerden we ons de volgende namiddag vast aan twee kwibussen die met ons de berg afliepen. Deze keer met een parachute boven ons hoofd! Een half uurtje cirkelden we langs elkaar op wind en termiek. Op onze laatste dag besloten de meisjes samen films te kijken in bed terwijl Ross en Robin met een mountainbike, in de gietende regen, een 25km downhillraceke deden.

 De laatste rit met ons vieren werd er eentje rond de ‘Quilotoa loop’.  Door artistieke boerendorpjes, over hoge bergpassen, langs postkaaruitzichten maar vooral door heel veel regen en mist. Overal dragen de vrouwen mooie hoeden en juwelen en de Indianenkinderen zijn o zo schattig, Miete’s camera kreeg nauwelijks rust. Het hoogtepunt was het Quilotoa kratermeer dat nog net een half uurtje van de mist gespaard bleef voor ons. Zonder twijfel een van de mooiste verrassingen in deze reis. We overnachtten op de rand van de krater en de volgende ochtend wandelden de mannen naar beneden om het meer te verkennen. Op deze vierduizend meter hoogte bleek dit geen kinderspel en het uitzicht was eigenlijk toch veel mooier van boven. Miet en Hannah hadden weer overschot van gelijk om op de achterbank van ons Monster naar nog een meisjesfilm te kijken. Op deze hoogte en bijhorende kou had onze dieselmotor even problemen om zijn adem te vinden, maar na een duwtje van de berg en een wolk zwarte rook later snorden we naar Riobamba.

Hier namen we echt afscheid van onze leuke reisgenoten en besloten we ook het slechte weer in Ecuador achter ons te laten. We reden nog enkele dagen door regen en mist in de Andes, sliepen bij een Incaruïne,  bezochten het mooie Cuenca en trakteerden de auto op nieuwe filters en olie. Met nieuwe adem bracht deze ons door bergvalleien en kilometers lange bananenplantages bij de Peruviaanse grens.


Miero in feeststemming

Excited

 Girlpower

Robin zonder wielen

Miet zonder wielen

Quilotoa Loop

 Kratermeer

Twee vrouwtjes



1 opmerking:

  1. ziet er super uit! veel plezier en groetjes uit moorslede! x an

    BeantwoordenVerwijderen