Dus zetten we onze tocht verder naar San Agustin, een klein bergdorpje dat bekend staat voor eeuwenoude begraafplaatsen. We bezochten het archeologisch park dat vol staat met te gekke beelden van meer dan 3000 jaar oud. Deze standbeelden maakten deel uit van begrafenisrituelen. Soms wordt een tombe omgeven of bewaakt door standbeelden van krijgers, daarmee de macht van de overledene uitbeeldend. Na een flinke wandeling in het park staken we de barbecue aan en grilden worstjes en gemarineerde paprika's samen met Ross en Hannah die we hier terug tegenkwamen. De volgende ochtend stonden er vier paardjes op ons te wachten, met veel goesting om meer beelden en een indrukwekkende vallei te gaan verkennen.
Als we San Agustin verlaten is ons monster geladen met 2 extra man, op naar de 2e hoogste waterval van Zuid Amerika. We kregen uitleg van twee schoolmeisjes (al verstaan we er weinig van), en reden door naar Mocoa, een weinig bezochte uithoek van Colombia. Daar kamperen we aan een van de bronnen van de Amazone rivier en koken de Londenaars ons een lekker stoofpotje.
Super Mario, een hosteleigenaar uit San Agustin overhaalde ons om een shortcut en veel mooiere route naar Ecuador te nemen ipv de common gringoroute. Vroeg gewekt door een of andere moessonregen begonnen we met ons vier aan een onbekend avontuur. Na een uur op een verlaten bergbaantje kwamen we bij een wilde stroom die er niet hoorde te zijn en ons de weg versperde. We wachtten een uurtje, doodden de tijd met een film achterin de auto en hoopten dat de regen zou minderen en het water zakken. Twee vrachtwagens en een busje baanden zich met succes door het water dus besloten we het er ook op te wagen, het alternatief was immers een 15 uur lange omweg. Bestuurder en Monster werden als helden aangemoedigd door de 3 passagiers en de oversteek werd een fluitje van een centavo (video volgt). Vijfhonderd meter verder stonden we echter weer stil en werden we ingelicht dat 62 landslides en talloze stromen de weg versperden, damn Mario! We wachtten geduldig tot enkele bulldozers hun (voorlopige) werk gedaan hadden en zetten de daverende en ploegende helletocht 4 uur lang verder tot we eindelijk weer de macadam kusten. Aan de andere kant van de pas aangekomen werden we ingelicht dat we zonet de 'Trampolin De La Muerte' (Google it!) doorgereden zijn, 'een waar kerkhof is het daarboven' zegt de politieagent die zo verrast is ons te zien dat hij andere formaliteiten vergeet. De trampoline van de dood dus, we bibberen onze weg verder door een mist dik als erwtensoep naar Ipiales, de grensstad waar we onze overwinning vieren met een veel te grote pizza.
's Ochtends nemen we een omwegje langs de Las Lajas Baseliek. Deze is gebouwd in een kloof boven de Guaitararivier. De legende zegt dat een indiaanse moeder en dochter in een noodweer terecht kwamen (1754). Ze schuilden in een kloof en op een bepaald moment begon de tot dan toe doof-stomme dochter te spreken. Dit voorval werd al snel als een wonder opgevat. De kerk is gigantisch en prachtig, een mooi einde van Colombia en klaar voor Ecuador!
Desierto de Tatacoa
San Agustin beelden
Horse-ride
Als die het kan, wij ook!
Terrified on the 'Trampolin de la Muerte'
Las Lachas
manmanman... wat een avonturen! en gelukkig dat we thuis niet altijd weten wat jullie doen zeker... ik heb es gegoogeld naar die 'Trampolin De La Muerte'.... dat wil ik eigenlijk niet weten!!! hebben jullie zo op die flank van die berg, naast de afgrond, op zo'n "weg" gereden??? brrrrrrrrrrr
BeantwoordenVerwijderengelukkig dat jullie het ons nog kunnen vertellen ;-} ik wacht vol ongeduld op FOTOOS!!!! :-)
vele groetjes en dikke knuffen voor jullie allebei
als je jullie "blauw lijntje" op onderstaande kaart es bekijkt... niet niks hé mannekes!!!
BeantwoordenVerwijderenvake zegt dat er op jullie foto een standbeeld staat dat Miet na doet! ;-}
BeantwoordenVerwijderenHola Miet & Robin,
BeantwoordenVerwijderenwij zijn een Belgisch koppel die een jaartje door Latijns America trekken met de rugzak. Sinds enkele weken dromen we echter hardop van een eigen auto en zo kwamen we via "drivetheamericas" aan jullie profiel! we woonden ook 2 jaar in Gent :-)
we hadden jullie graag wat vragen gesteld ivm aankoop eigen voertuig en grensformaliteiten enz.
Indien jullie dat zien zitten.. zouden we een aantal vragen bundelen in een emailtje ? (mijn mail: thibaultcastel@hotmail.com)
alvast merci!
have fun on the road!
Thibault & Emily - net in Salento aangekomen :-)