MieRo: El Surfidor

Een toffe verrassing, dat was El Salvador! Nu ja niet te vroeg gejuicht, het kostte ons toch een dikke vier uur om een stempeltje van de douane te krijgen om het land (gratis!) binnen te raken. Gelukkig waren onze Engelse kameraden hetzelfde lot beschoren en konden we de miserie delen. 's Avonds parkeerden we samen in den hof van een local, 50 km landinwaarts, en we konden toch nog de zon zien ondergaan in the Pacific, machtig! In de verte hoorden we muziek en even later stonden we op de dansvloer van een of ander soort lentefeest. Een beetje onwennig maar we kregen een lekker fruitdessert van de fiere vader en keerden tevreden terug naar onze casas rolandas.

De volgende dag scheidden onze wegen met Jack en Lulu, zij hunkerden naar strand, wij naar nog een beetje meer van die mooie natuur, bergen en vulkanen én koelte. We volgden de 'Ruta de las flores' en maakten een watervallenwandeling. Later die dag reden we een steile berg op met uitzicht op een 400 (?) jaar oude vulkaan, onbegroeid en nog steeds rokend. Door haar activiteit 'the lighthouse of the Pacific' genoemd, we zijn toch maar geen kijkje in de krater gaan nemen!

El Salvador staat gekend als echte golvenmagneet, dus het duurde niet lang voor wij ook onze kar richting strand keerden. Robin pakte de volgende dagen enkele mooie lange longboardgolven (en nog meer ondersteboven-draaiende-crashers) langs verschillende zwarte, hete stranden. Miet snorkelde op zoek naar vissen (maar nog meer op zoek naar afkoeling) en vond een babypapegaai op het strand! Vier dagen strand waren genoeg om ons weer naar de koelte van de bergen te doen verlangen en dus reden we (per ongeluk) pardoes de hoofdstad door naar een of ander meer waar we toch weer een zwembad indoken en 'krokodil' speelden. Nog Noordelijker bezochten we een kleurrijk dorp waar iedereen dezelfde tekeningetjes maakt en reden we in 1ste vitesse verder naar de hoogste (en steilste!) top 'El Pital'. Het uitzicht was er majestueus, de mensen zacht en vriendelijk. We hebben genoten van onze ontmoetingen in dit land en ons gebroken Spaans leidde ons op onze laatste nacht tot bij een boerenfamilie waar we tussen de geiten en kippen op het erf sliepen. Danku El Salvador!