MieRo: Guateloco

Op 9 december reden we - na een onverwacht vlotte grensovergang - over onze eerste (kl*te) vluchtheuvels in Guatemala. Onze tien jaar oude Lonely Planet bleek al gauw waardeloos toen we bij de zogezegd gratis Mayaruïnes van Huehuetenango aankwamen. Intussen vraagt men dubbel de prijs van Palenque voor nog niet half zo mooie en grote ruïnes, laat maar! We hebben er in de verte dan maar een fotoke van getrokken. We besloten dezelfde dag nog naar Nebaj te rijden, onze reisgids sprak van een moeilijk bereikbaar maar prachtig dorpje in de bergen. We namen een 'shortcut' van 2 uur in veldvitesse omhoog en passeerden langs traditionele dorpen waar men geen Spaans maar 'Maya' praat en de vrouwen bang weglopen als we de weg proberen vragen. Hier waren wij de loco's, met Miete's rood haar en een door de modder puffend busje met surfplank op het dak. Soit 't was "altijd rechtdoor" en we kwamen we aan in een intussen uit de voegen gebarsten dorp met te veel uitlaatgassen, weer mis. 's Avonds vonden we gelukkig een rustig plekje in de bergen, een soort heiligdom waar allerlei mensen kwamen om te bidden, we mochten zelfs in hun kerk parkeren! Maar de rust was zonder de gekke Guatemalteken gerekend, na zonsondergang begonnen ze te luidkeels te bidden, rondkruipen, wenen en schreeuwen om vergiffenis. 's Morgens maakten we ons snel uit de voeten toen ze op 5 meter van onze auto zelfs met een duivelsuitdrijving begonnen.

In Chichicastenango hadden we in een hotel de keuze tussen kamers met koude of warme douche, 'de goedkoopste!" zeiden we en een half uur later bibberden we ons proper. Miet viel meteen een halve dag in slaap en Robin liet op de markt z'n schoenen poetsen en deed bommetjes ontploffen met een bende gekke kinderen. De volgende dag zochten we souveniertjes op een van de grootste Mayamarkten van Guatemala en 's avonds belandden we toevallig op een groot stadsfeest. Een tof bandje begeleidde een piñatagevecht en véél vuurwerk. Er liepen zelfs mannen rond met een of andere constructie op hun rug waar 20 minuten lang vonken en vuurpijlen uitvlogen. We ménen het, in Guatemala zijn ze allemaal zot!

Over meer gaten dan weg bereikten we Lago Atitlan, een groot meer omringd door een paar vulkanen. 't Was er supermooi en we zochten vol goesting in een beetje actie naar een toffe activiteit, maar helaas bleek alles er veel te duur. Zelfs een simpel wandelingetje door het bos kost er al 10 euro per persoon, dus een beetje teleurgesteld reden we een beetje doelloos langs de dorpjes rond het meer. De mooie zonsondergang achter de vulkanen maakte veel goed en we konden blij vertrekken naar Antigua. In deze toffe stad puilt het uit van de gringo's en het kon moeilijk anders dan dat we onze reisvrienden uit Mexico terug tegenkwamen. We vonden een tof kampeerplekje in de achtertuin van de politie en bleven er samen 3 dagen plakken. Was doen, fototentoonstelling bezoeken, koken, fietsworkshop met 'bicycle machines' bezoeken, terrasje doen, haar knippen... En intussen proberen beslissen of we nog een omweg maken langs enkele mooie plekken in Guatemala of recht naar El Salvador rijden. Jammer genoeg is het ons budget die de beslissing maakt, Guatemala is prachtig maar véél te duur, een pintje kost zelfs meer dan 2 euro... morgen zijn we hopelijk even vlot in El Salvador!